فى الدنيا ايه اكون انا

فى الدنيا ايه اكون انا

غير ريشة طايرة فى الهوا

لا عارفة ترسى على الارض

ولا حتى توصل للسما

ليه فى كل ابتسامة القى قدامى دموع

وكل دمعه من الدموع تطفى شمعة من الشموع

وليه همى هو همى لا بيتغير ولا بيزول

حتى لو حل الفرح هيا ثوانى ولا بتطول

فبحلم اكون انا ورقة شجر

كل شوية يغسلها المطر

بس خايف يجى يوم واقع

ويدوس عليا واحد من البشر

اصبر يا قلبى وانتظر

خلى الحزن مكتوم

دا الصدق فى الزمان ده

زى الوفا المعدوم

يا هل ترى هيجى يوم فيه الحزن يتلون

والهم يمشى والقلب يطمن

ساعتها البسمة على وشى تترسم

والدمع لو جانى اقله يحنن